ΟΡΟΛΟΓΙΑ: ΔΙΚΑΙΟΧΡΗΣΗ (FRANCHISING)

Η εννοιολογική προσέγγιση του franchising παρουσιάζει μεγάλες και σημαντικές δυσκολίες υπό την έννοια ότι ο όρος ≪franchising≫ στη σύγχρονη οικονομική ζωή είναι όρος – μανδύας κάτω από τον οποίο υπάρχουν και αναπτύσσονται ποικίλες σχέσεις, όπως η παραχώρηση άδειας χρήσης και εκμετάλλευσης δικαιωμάτων βιομηχανικής και πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως επίσης και τεχνογνωσίας από τον δότη στον λήπτη, η ένταξη του λήπτη στο σύστημα franchising του δότη και η συνεχής υποστήριξή του, η πληρωμή από τον λήπτη στον δότη χρηματικών ποσών, η πώληση προϊόντων ή / και η παροχή υπηρεσιών κλπ.
 Αποτέλεσμα της δυσκολίας αυτής είναι η πραγματικά μεγάλη ποικιλία ορισμών τόσο νομικών όσο και οικονομικών, οι οποίοι έχουν διατυπωθεί διεθνώς.
 Στην προσπάθεια να προσεγγίσει κανείς με απλά λόγια την έννοια του franchising, θα μπορούσε να την ορίσει σαν μια μέθοδο που αναφέρεται στους ελεύθερους επαγγελματίες που θέλουν να ανοίξουν μια επιχείρηση.
Ο ελεύθερος επαγγελματίας έχει λοιπόν δύο επιλογές: είτε να δημιουργήσει μια επιχείρηση μόνος του με προϊόντα no name (ανώνυμα) ή να συνεργαστεί με μια μεγάλη επιχείρηση που είναι χρόνια επιτυχημένη στο χώρο της ανοίγοντας ένα υποκατάστημά της και διαθέτοντας επώνυμα προϊόντα.
Η δεύτερη περίπτωση αναφέρεται στο franchising, που είναι «μια μορφή επέκτασης των επωνύμων εταιρειών».
Οι εταιρείες προσφέρουν το όνομά τους, τη φίρμα τους, την τεχνολογία και την τεχνογνωσία τους με αντίτιμο ένα συγκεκριμένο ποσό που λαμβάνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, τις περισσότερες φορές ανά μήνα, που προέρχεται από τα κέρδη της επιχείρησης και λέγεται στην επιχειρηματική διάλεκτο “royalties”.
Η εταιρεία που δίνει